1. Ilustrazioa gizakiaren irteera da bere erruzko adingabetasunetik:
-Erosoagoa eta errezagoa ote da errealitateari bizkarra ematea?
-Pobrezia, heriotza eta arazo gogor eta latzen aurrean ez ikusiarena egiten dugu?
-Egoera politiko eta ekonomikoak ezinegona sortzen badigu, hobe da kontu horietan ezjakina izatea?
-Gure erantzukizuna ote da informatuta egotea? Egoera aldatzeko baldintzetako bat ez al da egoera ezagutzea?
-Gaizki jokatzen ari gara ez bagara inplikatzen?
-Egia al da injustizien aurrean ezin dugula ezer egin eta horregatik, arazo politiko eta ekonomikoei uko egiten diegula? Edo benetan jarrera erraz eta erosoena da hau?
-Gure errua al da ez-jakinak izatea? Tutoreek (gugatik pentsatzen dutenek) errua al daukate? Nork gehiago?
-Nortzuk dira gaur eguneko tutoreak? Eta tutore arriskutsuenak?
-Zein da gaur egun kontu garrantzitsuenetan ez pentsatzeko erabilitako opioa (droga) edo tresna? (futbola, telebista, sálvame…)
-Noizbait irtengo gara kobazulotik? Lehen orain baino manipulatuagoak geunden? Badaude gure kabuz pentsatzen lagundu ahal diguten herramintak? (internet, teknologia berriak…)
2. Arrazoitu, bai, baina obeditu:
-Arau bat nahiz eta ez gustatu, gure rola errespetatuz nahitaez obeditu behar al dugu? Nahikoa al da hori publikoki kritikatzea, gustatu ez zaiguna aldatzeko?
-Obeditu beharrekoa gure printzipioen aurka badoa, nahikoa da rolari edo postuari uko egitea? Azken finean, ez al da hori arazoari bizkarra ematea eta beste bati pasatzea? Horrela, injustizia baten aurrean ez al diogu konprometitzeari eta inplikatzeari uko egiten?
-Egia ote da Gandhik zioena: “cuando una ley es injusta, lo correcto es desobedecerla”? Desobedientzia al da gauzak aldatzeko modua? (Intsumisio militarra adibidetzat har dezakegu)
-Zein da gizartea aldatzeko modurik eraginkorrena?
OROHAR (Kanten ideiak kustionatuz)
-Kanten `proposamenak autonomia morala bermatzen aldu?
-Askatasunaren paradoxak ba al du zentzurik?
-Erreformismoa ez ote da jarrera erreakzionario ezkutu bat? edo kontserbadurismo estali bat politikagintzaN?
-Ez al da Kant salatzen duen paternalismoa nolabait bultzatzen ari?
-Ezjakintasuna ez ote da askotan zoriona? Adingabe izatea ez ote da erosoena?
-Gizakiok ez ote dugu askotan gurdibide bat behar?
-Nola uztartu Kanten liberalismoa eta emakumearekiko duen joera atzerakoia? Ez al da emakumea "publiko"?
-Eremu pribatuan, nor eta nola erabakitzen dira arauak? Benetan ba al dugu aukera eremu pribatuan proposamenak egiteko?
-Erosoagoa eta errezagoa ote da errealitateari bizkarra ematea?
-Pobrezia, heriotza eta arazo gogor eta latzen aurrean ez ikusiarena egiten dugu?
-Egoera politiko eta ekonomikoak ezinegona sortzen badigu, hobe da kontu horietan ezjakina izatea?
-Gure erantzukizuna ote da informatuta egotea? Egoera aldatzeko baldintzetako bat ez al da egoera ezagutzea?
-Gaizki jokatzen ari gara ez bagara inplikatzen?
-Egia al da injustizien aurrean ezin dugula ezer egin eta horregatik, arazo politiko eta ekonomikoei uko egiten diegula? Edo benetan jarrera erraz eta erosoena da hau?
-Gure errua al da ez-jakinak izatea? Tutoreek (gugatik pentsatzen dutenek) errua al daukate? Nork gehiago?
-Nortzuk dira gaur eguneko tutoreak? Eta tutore arriskutsuenak?
-Zein da gaur egun kontu garrantzitsuenetan ez pentsatzeko erabilitako opioa (droga) edo tresna? (futbola, telebista, sálvame…)
-Noizbait irtengo gara kobazulotik? Lehen orain baino manipulatuagoak geunden? Badaude gure kabuz pentsatzen lagundu ahal diguten herramintak? (internet, teknologia berriak…)
2. Arrazoitu, bai, baina obeditu:
-Arau bat nahiz eta ez gustatu, gure rola errespetatuz nahitaez obeditu behar al dugu? Nahikoa al da hori publikoki kritikatzea, gustatu ez zaiguna aldatzeko?
-Obeditu beharrekoa gure printzipioen aurka badoa, nahikoa da rolari edo postuari uko egitea? Azken finean, ez al da hori arazoari bizkarra ematea eta beste bati pasatzea? Horrela, injustizia baten aurrean ez al diogu konprometitzeari eta inplikatzeari uko egiten?
-Egia ote da Gandhik zioena: “cuando una ley es injusta, lo correcto es desobedecerla”? Desobedientzia al da gauzak aldatzeko modua? (Intsumisio militarra adibidetzat har dezakegu)
-Zein da gizartea aldatzeko modurik eraginkorrena?
OROHAR (Kanten ideiak kustionatuz)
-Kanten `proposamenak autonomia morala bermatzen aldu?
-Askatasunaren paradoxak ba al du zentzurik?
-Erreformismoa ez ote da jarrera erreakzionario ezkutu bat? edo kontserbadurismo estali bat politikagintzaN?
-Ez al da Kant salatzen duen paternalismoa nolabait bultzatzen ari?
-Ezjakintasuna ez ote da askotan zoriona? Adingabe izatea ez ote da erosoena?
-Gizakiok ez ote dugu askotan gurdibide bat behar?
-Nola uztartu Kanten liberalismoa eta emakumearekiko duen joera atzerakoia? Ez al da emakumea "publiko"?
-Eremu pribatuan, nor eta nola erabakitzen dira arauak? Benetan ba al dugu aukera eremu pribatuan proposamenak egiteko?
Azken aldaketa: astelehena, 2014(e)ko urtarrilaren 27(e)an, 10:08(e)tan
